antep arvadının herifiynen bi gonuşmasında.
-bee kele herif ben ne zaman ehliyet alıcım.
-arvad sen ehliyeti nişleycin .uşakların hepiceenin ehliyeti var istedeen yere seni bıragsınnar.
-herif sen eyle deyn de uşaklar her zaman yanımızda galmeycılar.birer birer yuvadan uçuylar.
-o vali ben seni isdedeen yere götürürüm.
-benim dimemki uşaklar evlendi ,barglandı.biz bize galdıg.benim göynüm sahre isdey ikimizde billikde sahriye gettig.
-eyy.
-eysi salıg.burdan yırag eyliye sen giriz,miriz geçirdin.telefonda çekmey.ben nişleym o vahıt.
ehliyetim ossa ben sürer getiririm. sen hasdahanıya ulaşdırırım.
-temem arvad sen seneryooğu eyyi bellemişsin .uşaklara söliyek de saa şöföllük belledsinler.
yosam başımın beynimin etini yirsin.