allah rahmet eylesin.
keşke sözlük yönetimi fatihalarımız için bir resmini ve biygografisini adı ile birlikte paylaşsa bu merhum kardeşimizin.

genç bir kardeşimizin ölüm hadisesi gerçekleştiğine göre gelin iskender'in son üç arzusunu birlikte okuyalım :

büyük iskender'in son üç arzusu

ölümün eşiğinde, büyük iskender komutanlarını çağırıp son üç arzusunu iletmiş.
1] tabutu dönemin en iyi doktorlarınca taşınmalı.
2] elde ettiği tüm zenginliğini [altın, gümüş ve değerli taşlar] yol boyunca tabutu mezara gelene kadar serpiştirilmeli.
3] elleri, herkesin görebileceği şekilde tabutun dışına sarkmalı.
komutanlardan biri şaşkınlıkla bunun nedenini sormuş.
büyük iskender, açıklamış:
1] en ünlü doktorların taşımasını şu nedenle istiyorum: herkes bilsin ki, doktorlar ne kadar iyi olursa olsun, onlar bile ölümün karşısında çaresizdir.
2] yerlere sepeceğiniz değerlerim de gösterecektir ki: bu dünyada elde ettiğimiz zenginlik, bu dünyada kalır.
3] ellerim tabutun dışında kalsın ki, herkes bilsin: bizim için en değerli şey olan zamanımız tükenince, boş ellerle doğduğumuz gibi, boş ellerle de gideriz.

işte ölüm böyle birşey. allah tüm geçmişlerimize rahmet eylesin inşallah.

bugün ne yazılmış diye baktım, bir taziye haberi bir de doğum günü tebrikleri. bu ne tevafuktur dedim içimden, merak ettim kimmiş bu rahmetli kardeşimiz diye. ekşisözlükte mahallenindelisi nickiyle yazarmış, bayağı da seveni varmış. şahsen tanışmadık ama çok isterdim kendisiyle müşerref olmayı. ekşide en son yazdığı entryde sanki olacakların habercisiymiş gibi. aynen aktarıyorum:

''ölüyorum
51.enfes hayko yorumu.

evet ölüyorum; her adımda biraz daha yaklaşıyorum herkes gibi. ama daha ne kadar kaldığını bilememek yoruyor, muallakta bırakıyor. geriye bakınca neler bıraktığımı, neler bırakamadığımı/yaşayamadığımı düşünüyorum; çoğunlukla hayal kırıklığı, hüsran, başarısızlık. ölürsem neleri yaşama fırsatını kaçıracağımı düşünüyorum; kocaman bir "hiç".

evet ölüyorum; her adımda daha derine, daha da dibe gidiyorum ama sonu yok, dibi yok. dibi kocaman bir sonsuzluk. ölürken ne kaldı ellerimde diye bakıyorum kocaman bir "hiç" daha. aslında ellerimde hiç bir şey olmaması daha rahat hissettiriyor. böylece rahatça kendimi bırakabilirim zamanı geldiğinde ölümün kollarına. ilk defa beni kucakladığında sonsuza kadar asla bırakmayacak bir şeyin kollarına kendimi bırakabilecek olmanın huzuru var şimdiden içimde. belki de hiç kimsenin bugüne kadar yapmadığı kadar şefkat ile kucaklayacak beni sonsuza kadar.

ama ölemiyorum...''

değer mi be kardeşim, değer mi? mekanın cennet olsun inşallah, rabbim tüm günahlarını affedip aradığın huzuru sana cennette bahşetsin...

fotografik okuma yetisine haiz insan kişisi *