tipik bir antepli ruh halidir..dışardakiler sıkılınca kendini çikolataya,tatlıya böreğe çöreğe verirken antepli biri küfteye verir...anteplinin depresyon halinde sığındığı bir çıkış noktasıdır küfte....

yemekteyiz ilk başladığı gün msnde reyhan apladan gonuşuydum konuşma esnasında birden bu hanek çıktı ağzımdan sonra düşündümde sahten yeen mantıklı geldi baa antepli sıhıldımı gendini küfteye verir...konuşma şöyle gerçekleşti...

-iyi akşamlar apla nediyn...
+iyi akşamlar aplam eyiyim sen nediyn..
-nediym aha yemekteyizi seyrediym..gız apla o ökkeş ammi neydi kele...herifden beraber seyrediydik utandım vallah...
+niye gız el arımı oldun yosa...
-he vallah yeen utandım....
+yidihen yıhala o ökkeş şeyle avradınıda gördünmü nası şişman..oturuydu bi köşede..
-hee gördüm apla nedsin avrat, masim sıhıntıdan gendini küfteye verik zaar...**
+ne gülüyn gız...
-sinirlerim bozuldu apla ondan gülüym...**

neyse konuşma beyle sürdü gitti ama benim aklım sıhıntıdan gendini küfteye vermekte kaldı...sonra biraz düşündümde heçde boş bi hanek deeldi...biraz daha düşününce benimde aynı şeyi yaptığımı gördüm sıkılınca antepliler gendini küfteye veriylerdi..
mesela antepli bi avrat herifine küser akşama kadar sinirden gudurur,çok sinirli olduğunda yemek yapmayı bile unutur, akşam olunca herif uşaklar eve gelir o saatte ne yemek yapıym dey düşünüyken küfte yoğurmaya karar verir...küfteyi yoğururken elinin altında herifi yoğruymuş kimi hisseder herife olan bütün hıncını küfteden çıharır yoğurma işleminin sonunda pambık gibi olur siniri geçer yumuşar...akşama kadar sinirden bişey yemediği için acıkmıştır küfteyi yer gözünün urgu açılır...herif hakkında söylediklerine pişman olur daha fazla uzatmaz olay tatlıya bağlanır...aynı şekilde herifde akşama kadar işte stres olmuştur zaten evdede avrattan kavgalıdır..akşam eve gelir küfteyi görünce oda sıhıntıdan küfteye saldırır..küfte topanı gırmızıbibere batırırken sahı patronunun yerde yere çalıymış kimi hisseder,küfteyi ağzında çiğnerken sahı avradın etlerini parçaleymış kimi hisseder küfteler bitipte garnı şişince sakinleşir huzura erer melek kimin olur...ne stres kalır ne depresyon...onun için antepli sıkılınca kendini küfteye verir...

(bkz: tene yimezsem doymeym)
(bkz: kufte beni sihiy)