nizip doğumlu gaziantep'li bir gazeteci ve bürokrat.
uzun yıllar belçika'nın başkenti brüksel'de gazeteci ve bm temsilcisi olarak görev yaptı.
aşağıda yazar yaşar tümbaş'ın merhum nizipli şerif sayın ile ilğili bir değerlendirmesini, merhum hemşehrimizi daha yakından tanımak için okuyabilirsiniz.



brüksel'de nızıplı bır gazetecı serıf sayın'ı anıyoruz yasar.tumbas@gmail.com

4 yil olmus sayin ve degerli hemserim serif sayın'i kaybedeli ! 18 mart 2006 ! bugün onun anisini tazelemek ve kendisine taniyanlari ve sevenleri ile birlikte bir rahmet yollamak geldi içimden. serif abi hürrıyet gazetesinin belçika , nato ve ab devamli muhabirligini ( temsilciligini) tam 26 yil araliksiz yürüterek belçika'da görevli gazeteciler arasinda rekor kirmis bir kisiydi. eminim ki o saint joseph kolejinde birlikte yatili ögrenci iken sinif arkadasi erol simavi'nin bir gün kendisine patron olacagini hiç dusunmemisti ! hatirladigim kadari ile serif abi yüksek tahsilini ıtalya'da yapmisti (insallah yanilmiyorum). sonra basin ve yayin bakanligi kadrosunda çalismis ve londra'da t.c.büyûkelçilik nezdinde 4 yil süreyle basin atasesi gôrevi ile yurt disina gönderilmis. ıste bu görevde iken hürriyet gazetesi " correspondant permanent" ( devamli muhabir) titri ile kendisini brüksel'de görevlendirmis. bizim kendisi ile tanismamiz 1976 agustosunda oldu. müsterek dostlarimiz prof.durmus ve ısabelle tezcan vasitasiyle. o çok anormal sicak 1976 yazinda birgün birlikte bokrijk bôlgesine piknik yamaga gitmistik. serif abinin devamli olarak cep radyosundan haberleri izledigini hatirliyorum.. sevgili ısabelle de kendisine "belçika'da piknikte radyo dinlenmez. yanimizdakiler rahatsiz oluyor !" diye ufak bir hatirlatmada bulunmustu...serif abi ise o kendine has olgun ve sevecen tavri ile " bu kural gazetecilere uygulanmaz!" diyerekten kibarca cevaplamisti ısabelle'i ! piknikte bile meslegini icra ediyordu . ıste o sicak yaz gunu baslayan hemseri dostlugu tam kendisinin ölümüne dek hep ayni samimiyet ve sicaklikla devam etti brüksel'de. bende biraktigi intiba memleketini seven, gaziantepli ( nizipli) oldugunu soylemekten gurur duyan, civikliktan hoslanmayan, agirbasli,beyefendi bir kisiligi olmasiydi...ailece çok üst düzeyde kisilerle dostluk kurar,ancak bunu i$ hayati ile ayri tutardi. diplomatlarla çok iyi iliskileri vardi. dostlukla i$ iliskilerini karistirmaz, bir gazeteci olarak görevini tarafsiz bir sekilde yerine getirirdi. su anda brüksel bölge hükûmeti devlet bakani olan sevgili emir kir'in siyasete atilisini destekleyen bir kisi idi. türk isçilerinin haklarini savunan bir insandi. belçika turklerinin parlamentoda söz sahibi olmasi o'nun için bûyük bir keyif ve gurur kaynagi idi. belçika atatürkçü düsünce dernegi (badd)nin kurulmasinda esi gûler hanimla birlikte faal bir rol oynadi. ve badd'ye üye olmamiz için devamli israr ettigini hatirliyorum. hatta bana biraz kiziyordu fazla ilgilenemiyorum diye! ben 1998 yilinda bugunkü tösed ( belçika-türk özel sektör dernegi)ni kurarken çok memnun oldu ve hâlâ sakladigim ,dostluk dernegi ile ilgili, ilk övgü yazisini hürriyet'teki kösesinde serif abi yayinlamisti.tösed'in amaçlari ,prensipleri, programi kendisini mutlu ediyordu."nihayet böyle nezih ve ilerici bir dernek kuruldu" derdi hep etrafindakilere.ve beni daima motive ederdi sozleri ile. brüksel'deki uluslarasi basin kulübünde sevilen ve sayilan bir insandi. brüksel'de "yabanci gazetecier grubunun" baskanligini yapti. turkiye konularinda yabanci basinin referansi olmustu. cok hasta oldugu zaman bile hiç sikayet etmedi. hep iyi olacagini ve birlikte tekrar "lahmacun ve çigköfte " yiyecegimizi söylerdi bana. saglam bir nizipli idi. antep'i de bir o kadar severdi. uzun yillar ankara' ve yurtdisinda yasamis olmasina ragmen nizip aksani kaybolmamisti. kendisini hep sevgi ve saygi ile hatirliyor ve yadediyorum. sevgili hemserim, degerli gazeteci serif sayın agabey ebedi istirahtagâhinda rahat uyu. unutulmadin . nur içinde yat.

yaşar tümbaş