hatırlayanınız var mı bilmiyorum, daha yeni yeni yürümeye başlayan çocuğun yürümeye başladığı ilk an tören gibi yapılan adetimizdi.
çocuk deve güreşindeki gibi omuzlara oturtulur, ayaanın iki baş barmaandan pambık ipliiynen baalanır, sonra bu omuzuna oturdugu kişi evin hayatında ya da damında bi o yana bi bu yana koştururdu, ev ahaliside peşinden koşup bu ipi koparıp kösteği kırmaya çalışırdı. bu çocuğun yürüyüşü de kösteği kıranın yürüyüşüne benzermiş. bi de köstek kıran şeker dağıtırdı heralde. nerden aklıma geldi bilmeym ama ben antep dışında bi yerde beyle bi gelenek görmedim. bize has zaar.

uşaan eline yağ dürümü vericin..ötee uşakda gelip o yağ dürümünü onun elinden alıp gaçıcı..o zaman dayım dayım düşen uşaan kösteni gırmış olucun..uşak bi daha düşmeyci..

-yaw ammi neen sen dayım dayım düşüyn..uşakken sening kösteeni kırmeyklar ellaamm..

dayım dayım düşen güccük uşaan artı düşmesin deyn dayısının, topuuuynan uşaan ağzına basarak yaptığı işlemde, köstek girmak ritüellerinden biridir. * (u: uşağın ağzına da üzüm depeler kimi basılmaz tabii ki) *