milyon dæfa ayten

ayten’i dæhığım gafaya
ooof canıma deysiñ aytenli ırahılar içiym
hoşuma gelmezse alleben’iñ rengi
acı ayten çalıym, yeen gözel oluy.
ayten’nen alahælı
şarhılar söyleym, bişeyler yazıp çiziym
sæate bægmey galmey ki, ya ayten’e geliy,
ya ayten’i acıycık geçiy
la yoorum ben noldoonu biliymim ki?
hæara gafey çevirsem onu görüym
gözümü yumdoom kimi onu hayalleym
yangışsam söyleyn, ayten mevsimindeyk,
böön de aytenertesi dee mi?
onun gohusu sarıg gaziler caddesiñi, maarifi
onun gözleriniñ poturafıdır dolmuşların arhasındaki
antep salçası kimi al al yanar yanægları
yanımda ötee arvadları överseez darılırım ha
ayten’i överseez dæa ne… oturabilirsiiz
sebil yaptırıym ayten’iñ heyrine
bi bardak da siz alıñ lüffen, cor edek ayten üsdüne
bi görseez nası galemi kibar, nası datlı…
acı ‘maşallah’ deyn, nazarıız değmesiñ,
amma gusura bægmaan, ayten’i siznen bölüşemem
bi don bi fanila galanaca alıñ neyim varsa
hæfdalığı da yeni aldım, aha elli kæad var cebimde
onu da alabilirsiiz isderseez
ben ayten’i getiririm æglıma, heç üşümem
üç dæfa adını söylesem üç lahmacın yimiş kimi olurum.
allah gördöömüz günden geri goymasıñ amma
yogluğa da ‘pekey’ derim, ölmiye de
yeter ki ayten yanımda ossun acı navar.
yerde serili antep kilimi
ayten de bæklava dilimi
onu gabula çağırmayanıñ borcamı galmasıñ
onu çekemeyeniñ gaynanası yüz yaşasıñ
onu sevmeyeniñ çamaşır makinası bozussuñ işallaaah!
paşa mangalınıñ külüüü
ayten de antebiñ gülüü
li li li li li li li li liiii!



ümit yaşar oğuzcan - 'milyon kere ayten'