annem bu sayede okuma yazma öğrendi. atasına bobasına rahmet hepsinin.
ama ilginç diyaloglar da olmuyor değildi
--ana gı böön ne örgendin?
++harfleri birbirine çarpmayı örgendik,
--o nasıl oluy?
++temsil misal m var, e var, h var, bi daha me var, bide t olursa birbirinden çarp "mamet" oluy bak.
--eyi çözmüşün, başga ne eddeez
++sınıf arhadaşım döndü aplan var sona onlara gettik küfde yoorduk ööretmende geldi,
bide gızı var ay parçası kimi liseyi bu sene bitiriymiş ganım da bi gaynadıkine, senin de ohul biter o zamana gadar
--ana yorum ohumaya mı gediyn, gız aramaya mı gediyn ben daha evlenmiycim diym tama saa?
++ben saa hemen evlen demiym kine...
---gjlakfg.

*
(bkz: antep avradı ohula gederse)

geçenlerde bu vakfın bi ohuma yazma gursuna gettim.
yaşlı bi deyze diydi ki:
-artık bindiim otobusları şaşırmıycım, askerdeki oluma mettup yazıcım, alatirik makbuzlarını, su makbuzlarını ohuyucum. bundan böök namet var mı?
bu tip kursları düzenleyenlerden allah razı olsun...