geçen misafirliğe gettik de yemekte gelen lahmacun tepsisini ve sörmeleri görünce bendeniz rafık ve benden daha deniz sağlam yiyici abim arasında geçen konuşma;
bir gün öncesinden yemekte lahmacun yenmiştir ve tepsiyi gören rafik abisine bıyık altından söylenir;

rafik; yapma yav, gene mi lahmacun?!!
abisi; noldu la? sevmiyn mi yogsa? (buna kendisi de inanmasa da şaşırarak sorar)
rafık; yog herif! gene kıtlıktan çıkmı gibi yiycim de ondan sorhanıym!
abisi; la boşver, yumul!
(bkz: abi kardes diyaloglari)

ışte lahmacun anlatılmaz yaşanır bir tattır, anteplinin vazgeçilmezidir, içine soğan koyanlarla sorhandıran, urguna dövüş çıkarılandır, mümkünse antepten başka yerde yinmesindir...