bi köşgerlik anısı :

köşgerlik vahtı zamanında antep elinde yeen eyi bi zenaat idi.
üçler paklavacısı mamed haphapçı'nın babası mısdafa emmi, (musfafa kapkaççı) tabakhana'dan gomşumuz olup zenaat saabı eyi bir köşger idi.
köşger mıştası bile vardı, bakkalların iki kiloluğu gibi.
yangılmıysam bunu haphapçı daha saklıyyy...
bi başka köşger olan mahalle uşamız hacı mısdafa emmi ise (mustafa eruslu) gavaf çarşısında dora ve gıslaved plastik ayakkabılarını uşaklarıynan bababar satardı.
ellam sonadan yangılmıysam nizip caddasında gartal pilastik pavlikesini gurduydular.
uşakları eruslu gardaşlar, şimdik yeen böök işadamı oldular...
gendileriynen iftaar ediyk...
benda zamanında epey bi dora gıslaved ayakkabı geydim.
rahmetli babamın kösele ayakkabı alacak parası yoodu..
üstelik güççük uşagkene söz hanek diynemez çok goşup top oynadıım için iki günde bi bu pilastik ayakgabılarım yırtılıydı.
emme velakin gaz oacagıynan gezen bi seyyar tamirci hösüyn emmi vardı.
sohaan başınddan "ayakkabı tamir ettiren. eyi tamir ediym haa..." deyni baara baara gelir. on guruşa anam irahmatlık künde künde ayakgabılkarımı tamir ettirirdi...
ayakkabımı yırttım için hergüm kötek yer, kötü hanek eşidirdim ama çocuk aklı işe genede topun peşinden goşmayı terketmezdim...