okuldan geldiğinizde kapının önünde kendinizi ayakkabı merkezinde hissetmeye başladıysanız sonunuz kaçınılmazdır, içerde bir o kadar da içeri telliği yada içeri ayakkabısı denilen şeylerle karşılaşacaksınızdır çünkü o gün evde toplantı vardır. yıllardır bitmemiştir, bitmeyecektir de. genelde kışın yapılır, günler kısa filan dinlenmez, yapılır. çocuklar ordan oraya koşuşur, anneler pek bir şey demez nasılsa kendi evleri değildir. onlar orda oturup dantel ya da örgü modeli alıp verirler, konuşurlar, çocuklardan şundan bundan ülkenin geleceğinden (!) bahsederler. toplantının sizde olduğu günlerin hem avantajı hem de dezavantajı vardır. tüm kadınlar uşak devşekle geldiğinden evde metrekareye düşen kişi sayısı normalden katkat yüksektir. evin gızıysanız o gün bitmiştir sizin için, çay-pasta servisi sırasında antep avradlarının aman sizing gız da nası böömüş anam naraları içerisinde bir o yana bir bu yana dolanırsınız, oturmaya geldiğinde de oturamazsınız sorular hep aynıdır. konuşmaya dahil olmadan bir köşede pusarsınız çünkü odaya gitmek yasaktır (misafirler bırahılıp da içeri mi gidilirmiş kele ne derler arhamızdan). avantajıysa kalan pasta börek çöreğin hepsinin midenizin sonraki bir kaç gün içerisinde bayram etmesini sağlamasıdır.