çok konuşma, yeter kes sesini.


beddua içeren sözün tamamı şöyledir :
(bkz: işalla lom lom gonuşan o çoğ uzayığ dilin taaa dependen cekile de sesin gara yerin dibinden zumaranın kökünden gele)...


ilginç değil mi ?
günümüzde çok net ve sadece iki satırlık (yeter artık) anlamı olan bir söz için ecdat acaba niye bu kadar uzun cümleler kullanmış.
acaba laf çoğaltılarak bedduaya daha da anlam mı yüklenmek istenmiş ?
veya
iki cümlelik ah için uzun kelimeler sarfedilerek beddua edilen korkutulmakmı istenmiş ?


(bkz: antep bedduaları).