anteplinin, içine sinen bi iş yaptıktan sonra mütemadiyen sarf ettiği söz öbeği.

(2 aile uzun bi aradan sonra dülüğe gitmiştir. kebap yinmiştir, üsdüne billuriye atılmıştır, çay içiliydir.)

% nası oldu mamdeli başgan? ne zamandır bi kevap yelleyemeyikdik. uşak devşek de evde sıhılıktı. eyi olmadı mı ?
# eyi oldu mıarrem, esas eyi oldu.
% de mi yav? ne zamandır deym sağa, ben bağa diym ben bağa digneym.
# eyi oldu eyi, esas eyi oldu.
% he ya eyi oldu.
# eyi oldu tabi, he ya eyi oldu.
...

bu basit bir söz öbeği değil. zira yine birçok örnekte olduğu gibi inanılmaz bir felsefi derinlik taşır.
anlatmak o kadar zor ki şöyle kısa yollu açıklamaya çalışayım; önemli bir olay karşısında kişinin sonraki günler içerisinde sürekli

-eyi oldu eyi, esas eyi oldu.
-eyi oldu eyi, esas eyi oldu.

diye söylenivermesi bir öz sağlama(self check)'tir.

benzer söylemler için;
(bkz: gun gecteenden bellisiz)
(bkz: omur neyki oglum hepsini toplasan bi gune gelmez)
(bkz: gaderimizin karaligindan)
(bkz: benim bozuk paraya aklim yetmez)

(bkz: esas eyi oldu)

(bkz: eyi bilmisin)