gücükken mahallemizde oturan bidene süleyman amca vardı..
lahabı da "balcancı süleymandı".. bi şey agnatırken ey kelimesini o kadar çok kullanırdıki..
hep ey de *, ey ey, ey mi derdi..misalen :

balcancı süleyman : yorum ben akşama et alıcım , ey de..sende uşagları topla bize gelin elin artı bi çiküfte yorup yiyek,ey mi
babam : yorum ey ey de * hepsi senden olmasın..bende gadeyif alırım ey de , bi tepside gadeyif yaparık, ey mi ?
süleyman amca : ey buba ey..