öncelikle bu türkünün hakiyesinden bahsedip sonrada sözlerindeki yanlışlığı düzeltelim.
efendim bu türkünün yazarı bir gün işine giderken evinin penceresinden ipek halı silkeleyen bir hanıma vurulur...
aşık olmuştur...
o bu duygularla yaşarken esnaf arkadaşları "müsaitsen bir yemek daveti veriliyor sende gel "diye o'nu alıp davetin verildiği eve getirirler...
evet ,tahmin ettiğiniz gibi ev o ipek halı olan evdir.
aşık olduğu bayan ise o evin hanımıdır...beyefendi ,esnaf iyi bir kocası vardır...kendinden utanır ve bu türküyü besteler..şu sözler onun bağrına taş basıp gerçeği kabullenişini vurgular..." bende bildim bir münasip yari var"


evlerinde bir ıpekten halı var

evlerinde bir ipekten halı var
şeker yemiş dudağında balı var
ben de bildim bir münasip yari var
ayıp derler kendi düşen ağlamaz
ak üstüne kareleri bağlamaz.

sepet aldım bağa girdim üzüme
yollar ırak yar görünmez gözüme
uyma dedim uydu eller sözüne
ayıp derler kendi düşen ağlamaz
ak üstüne kareleri bağlamaz.

kaynak kişi :fırıncı tahır