çocukluğumun vaz geçilmez yiyeceklerinden birisidir. bizim mahallede bulunmazdı eskimo satan arkadaşlarla geze geze eskimo satan dezzenin evine giderdik, dezze bize buzluktan çıkartıp verdiği eskimo güle oynaya yerdik, allahım böyle bir tat olamaz. sanki süt yiyorsun, sanki portakal yiyorsun o kadar lezzetli olurdu.. zamanla büyüdükten sonra bakkaldan lezzo alıp kendim yapmaya çalıştım, tutacak yerine tahta çöp bulamasamda çay kaşığıyla idare ediyordum.

(bkz: eski günleri özlemek )

(bkz: antepde cocuk olmak)

(bkz: antepte 80lerde ve 90larda ilkokul ogrencisi olmak)