1970'lerde garşiyahanin delı mı ahilli mi ne olduğu bellı olmiyan delısı vardi.
gendı gendıne gizar, güler, döver, söver, cam girar, düvenlere ve gelıp geçene daş atar, ev yahar, uşağ govalar, ayip yerını gösderır, yüzüne maske dahar, zibinini çiharir, yular baalar, tumanini yirtar, arabalarin önüne gendını atar, ıt govalar, eşşek hamballarinin yüklerını devırır, gördüğünün yüzüne tükürür, bakkallarin tablalarindakı öteberılerı alip yer, guyulu evlerdekı guyularin başina ışer siçardi.
bu nedenle adi suya siçan delıydı.
ne yapacaği heç bellı olmazdi.
normal kımın dururdu amma delıydı.
bazende en ahillinin yapmadiği, yapamadiği normal davranişları sergılerdı.
suya siçan delı beylesıl bır tıpdır...
dığer delıler ıse alişdiklari bıldıklerı hareketlerı yaparlar ve nısbeten daha zararsizdirlar.
tehlıkelı delı, suya siçan delıdır.

(bkz: crippled mad david)

(bkz: antepin efsane delileri)