" babeyn sinine sıçıym" dedirten durumdur.

bi denesi beni nazaman görse "anteplıyahh" dey; ben de sövüym direkman gendine (bkz: entep). gafası nası çalışıysa artı... iki guruşluk beyniynen anteplice uyduruy gendine gendine.

kendimce doğru gitmeyen bir durum gördüğümde ya da karşımdakine şaka mahiyetinde bir tepki verirken sövmek zorunda kalıyorum. ondan sonra da, eyyy antepliler çok sövüy deyler; senden biliyg deyler... ne deym yanı, heç işim gücüm yog da gafey dayım edebiyat yapmıya mı harceym. genler kimi laubali mi gonuşak?

lan arkadaş siz sövmen (heç sövmezseez satan), pekey. ey sohagda elin bacısıynan, avradıynan sohagda her işi dutuysuuz. o heç terbiyesizlik olmey da, bes bi sövmey* mi terbiyesizlik belleyseez.

la yoorum bi gün şu hanee demeym deym, olmey (bkz: antebin gözünü seviym)

(bkz: anteplinin argo anlayışı)