çıhın; çıkın; eski antep düğünlerinde verilen molalarda kadınların evden getirdikleri ve yedikleri nevaleye denir.
acir, pilo, dürüm, meyve, küfteden oluşan böök beze sarılan çıhın işte...
çıkın kare bir bezin dört ucunun birleştirilerek oluşturulan ve içinede yiyecek konan torbanın bezden olanıdır
calgıcı hayce zamanında düğünlere herkes çıkınıyla gedermiş, tabi o zamanda yemekli düğünler yokmuş. *
rahmatlık anamında bi çıhın'ı vardı ve yükte hafif pahada ağır tüm değerli küçük şeylerini bu çıhının arasına goyup sandığda saklardı.
bu çıhını sandığa her goyarhan ve sandığı her açarkende dua etmeyi ehmel etmezdi.
mamedaga