saha çalışmasına gelince anam dedi: avrat yok ahıl yok tabii. gez mamed gez sen.

evli olmayan insanın risk alabilme ve hayatında büyük değişiklikler yapabilme ihtimaline binaen söylendiği aşikar. bu "akılsız" durumdan kurtulmak için bir insanın evlenip de kadın, çoluk çocuk, kayınbaba, kaynana, bilumum akrabalar, sahreler, bayram gezmeleri, içmeye gitmeler vs vs gibi akıllıca sorumlulukların içine girmesi gerek.

akıllanınca bu adamı evinde bulacaksın çünkü. hayatındaki yapabileceği değişikliklere bir sınır gelecek, rısk alabilme marjı daralacak vs vs.. babam nerdedir deyince hiç şüpheye düşüyor musun sen? ya düvendedir, ya evde.. isterse cep telefonu olmasın. ama mamed öyle mi? telefonuna ulaşmak bi dert ulaşssak da kim bilir nee getti bizim deli oğlan.

böyle çok marjinal işler yapmaya başlayan insanlara da (misal pejo motorda yere paralel yatıp hız denesi yapanlar, durduğu yerde duramayanlar) antep'de "artık evlenme yaşı gelik" diyorlar. beckett de antepli insanlarla paralel düşünür diyebilirim aslında: "aman o gençlik yılları mı! geri dönmek istemem; o çırpınmaları, ateşleri, hırsları yeniden yaşayamam."

benim de hem beckett'e hem anama söyleyecek bi çift sözüm var ama:

nedek ama ben de bunun keyifcisiyim..