bizim evde su foturasını düşürmek için bugün hayali olduğunu çözdüğüm bir tasarruf tedbiri ve o yıllarda hayata geçiriilen "güneş enercisi" uygulaması vardı.
anam rahmatlık musluğu açar altına govayı goyar, "tıp tıp" suyu damladırdı.
niyen deyni sorannara da "beyle edinci su saati dönmiy kele bacım" cuvabını verirdi.
anama göre musluğun damlaması, önemli bir tasarrıf tedbiriydi...
guvaya dolan suyu da güneşin altına goyar, gazocağı yakmaktan tasarrıf ederdi.
güneş altında ısınan su ile de ya don yur, ya yemek yapar, ya bulaşık yıhar ya da bizi çimdirirdi.
anam o yıllarda güneş enercisini keşfetmişdi.