allahım ne güzel şeydi o tandırlar... bizim evde yoktu küçükken, sırf tandırı görmek, içine girmek için komşuya gitmeye can atardım. sıcacık olurdu, hani bir de büzüşüp oturuyorsun ya soğuk kış gününde, sobadan kat be kat zevkli olurdu o yüzden. mantığını hiç anlayamazdım, ya bu nedir, nasıl ısıtır, neden üstünde yorgan vardır filan diye de hiç düşününmezdim doğrusu; sıcaklığı, kuytuluğu ve o eski antep evlerinden başka bir yerde bulamayacağınız samimiliği yeter de artardı bile.