ortaasyanın bozkırlarından iki ana kola ayrılıp anadoluya kadar gelen göçebe türk boylarında, türkmenlerde / yörüklerde, bir gün lazım olur düşüncesi ile kolay kolay bişey atılmaz.. bunun bir diğer sebebi de geçirilen sıkıntılı savaşlardır. her savaşta (eskiden ganimet alınsa dahi) yokluk görülür. yok günlerde, dar zamanda bi işe yarar düşüncesiyle türklerde öyle herşey çöpe atılmaz.. bu kültür olarak da yerleşmiştir ve tüm türk ailelerinde böyledir. bunda inancın etkisi de büyüktür. israf etmeme düşüncesi. ve bu kültür bize aslında en çevreci toplum özelliği vermektedir. kadrini kıymetini bilene tabi....