x ve y birer fiil olmak üzere normal formasyonda x y olarak kurulan cümlenin anteplinin ağzından x de y olarak çıkmasıdır. işin içine bir hele katılmasıyla durum "hele x de y" şeklini alır. örneğin:

antep: gel de bak
ia: gel bak

antep: hele şu arabanın da anahtarının yerini de söyle de öyle gidiym
ia: şu arabanın anahtarının yerini söyle, öyle gideyim

antep: la bırak da gediym
ia: lan bırak gideyim

(bkz: de)
(bkz: anteplice de istek kipi)

bu "da, de" bağlacının, "de işte" biçimindeyken "ama" anlamında kullanıldığına da sıkça rastlanır.

+dünyanıng gırmızı biberini aldıg, salça edigdig. de işde yæamır yæadeında içeri gaçıramadık, aleyy heder oldu.

+sæa deym sabæadang belli şooreyy süpür deym, süpür, süpür. navar yanı elee mi yapışır? de beni dinliyen yokturkına.

+ o günün dehrinde buralıg temamen bostanlıgdı. yoorum dedilerkine, buraleıng olancası ev-düven olucu, heç güç yetmeyci. biz de ne bileg æam, bunnarıng her ay dediği geçi ossa dağ daş geçi olurdu dedik biz bize. de şimdig aha diya, şooncacık yerimiz olsa nolurdu ola. acı hanee ucuzkene diine taman baalandıımı güç yetmey

(bkz: anteplinin bir şey söylerken minimum 3 kez tekrarlaması)