kökü mazide, gözü atide bir dil olan antepçe'nin de tıpkı türkçe'deki gibi kendine has ağızları, yerel söyleyişleri mevcuttur.*
bu ağızlar en temelde içindence ve köylüce olarak 2'ye ayrılır. örneğin; türkçedeki "söz" kelimesi, içindence'de "hanek" diye telaffuz edilirken, köylücede "cor" dey kullanılır.
bunlan belaber, özellikle köylüce ağzı da kendi içinde ayrılabilir. mesela, halk arasındaki, "barak tarafında dellerki..";"bizim orda bunun adı..." gibi kullanımlar köylücenin de barakça gibi bir alt ağızının olduğunu gösterir.*
ayrıca antepçeye ait olmamakla birlikte, antep'te çever illerden gelen dışallıların oluşturduğu bir "göçmence" veya diğer bir deyişle "dışarlıca" dili mevcuttur. bu dil antepçe'ye yeni kelimeler ve özellikle ünlemler eklemek konusunda oldukça maharetlidir.***