sözlüğümüzün halfelerinden mısdavaacoolu'na ait iki antep şiiri

antep'i özledim ben
hey gidinin antebi burnumda tüter
özledim ben antebi ne dem giderim
o gece de anamın evinde yatar
özledim antebi ne zaman giderim

sabahleyin erkenden stada giderim
ıki şiş bir ekmekle ciğer çekerim
bir bardak da açık ayranı içerim
özledim antebi ne zaman giderim

sonra gider kültür parkın gezerim
karpuzatana gider belki yüzerim
oradan da geri merkeze uzarım
özledim antebi ne zaman giderim

öğlen olunca dürümcüye varırım
nohutu da yeşilliknen bir sararım
acımam vallahi gözüne vururum
özledim antebi ne zaman giderim

dürümcü habeşin hep marifetidir
menü kızartma pilav çiğköftelidir
ıkindiye kalmaz ¤¤¤ gitmelidir
özledim antebi ne zaman giderim

ağzım sulandı valla çok fena oldu
geçenler sarı ibonun kına oldu
davulnan halay çektik ne kaldı
özledim antebi ne zaman giderim

antebin kalasına çoktur çıkmadım
kavurmanın üstüne kekik ekmedim
yangın ağzımnan da cıvara yakmadım
özledim antebi ne zaman giderim

ciğer kavurması aha şeyle tutup
yağını ta bileklerinden akıtıp
nafağın serininde uyuyup yatıp
özledim antebi ne zaman giderim

dereye at masayı yakıp mangalı
kebabı da yelleyip keyif çatmalı
karpuzu derede şöyle çatlatmalı
özledim antebi ne zaman giderim

özledim harbiden o karatarlayı
tamis kahvesini kelleci ustayı
söylemez pasajında tur atmayı
özledim antebi ne zaman giderim

şıh camisinde sabah namazın kılıp
bir yuvalama yemeli eve gelip
bol naneli eti de hep kalıp kalıp
özledim antebi ne zaman giderim

zeugmaya gidip te fırat görmeli
tamis kahvesinde tembeki vermeli
sıtkı çavuştan kaçak tütün sarmalı
özledim antebi ne zaman giderim

ehlinden çullama baklava alıcın
ya da burmalı kadayıfnan gelicin
gülüşüknen çol çocuk hep yumulucun
özledim antebi ne zaman giderim

dülüğe gidip hafta sonu sahreye
maltıhalı köfte çoban salataya
çalgıynan çılgıynan güle oynaya
özledim antebi ne zaman giderim

rezilliğin adı sahre olmuş zahar
diyerek toplansak ilk akşamdan ne var
gece sıcak olur herkes damda yatar
özledim antebi ne zaman giderim

köye gidip nane tarlasından nane
toplayıp kaynamış taze yumurta ile
sarıp da götürmeli ev ekmeğine
özledim antebi ne zaman giderim

fıstıklığa çıksak ve bağları gezsek
bastık için şire için üzüm ezsek
doymasak dağ bayır hepsin gezip tozsak
özledim antebi ne zaman giderim

nenem olsaydı da hanek dinleseydim
hatıratın anlatsa ben hep gülseydim
daha çok giderdim ölmeden bilseydim
özledim antebi ne zaman giderim

karşıyaka da rafıklarımı görsem
otursak kahvede hal hatır sorsam
yolda da eski tanıdıkları görsem
özledim antebi ne zaman giderim

beyran yimeyciysen antebe gidilmez
bağevine gitsem mi yok yav gidilmez
askermiş çoban ahmed koyun güdülmez
özledim antebi ne zaman giderim

deli mustafa?yı da evermişler ya
ona da bir kızı nasıl vermişler ya
adam deli bilmezler mi görmüşer ya
özledim antebi ne zaman giderim

akrabadan da epeyleri ölmüşler
taydaşlarımdan da bazıları ölmüşler
kimileri göçmüş kimileri kalmışlar
özledim antebi ne zaman giderim

sahan kaymağı almalı bi de ekmek
veya kahvaltı da beşlik katmer yemek
demeyin senin işin hep yemek yemek
özledim antebi ne zaman giderim

bunlar buralarda bulunmaz yokkine
esenbekten alınmış kübban ekmeğine
terlet balcan kebabın şifa yiyene
özledim antebi ne zaman giderim

bir elinde muskalar bastık sucuklar
ötekinde pençeynen ceviz fıstıklar
besni sucuğu da içimi gıcıklar
özledim antebi ne zaman giderim

mustafa özledi ya dedikçe diyor
hayalinde her şeyi yedikçe yiyor
ne diyor bak deliye ne sayıklıyor
özledim antebi ne zaman giderim


antep kalası
antep kalasına çıkamadım ben
çıkıp yar yoluna bakamadım ben
derdi bu ömrümden sökemedim ben
nazara da geldik gülemedim ben
o güzel öldü de ölemedim ben

antep kalası yıkıl kalasın
ne vardı da böyle erce ölesin
umarım ahrette benim olasın
gözlere geldik gülemedim ben
o güzel öldü de ölemedim ben

antep kalasına çıktım inemem
valla sözün yalanına kanamam
yanmışım bir kere gayri sönemem
kem göze geldik gülemedim ben
o güzel öldü de ölemedim ben