goç dedenın destani

goç dedenin destanı dinlen başıız argımasın
çok öğüt verdiler dudmadım ben
sefa muhabbeti çok sürmedim ben
gençliğimin önüne serd züfer çıktı
beyle olacaam aaglıma gelmedi benim

antebin yollarına gurmuşlar duzak
başıma geleni rumana yazak
yiğit vurulmadan açamaz kuşak
felege küsmeyek gadere küsek

arıydım baldan ayrıldım
yiğittim dilden ayrıldım
bi gözel candan ayrıldım
dut elimden galdır beni
sahar yeli sahar yeli

gözlerim kör olmasaydı
kimseye möhtac olmazıdım
dut elimden galdır beni
sahar yeli sahar yeli


gökte uçar humma kuşu
oluk oluk neylesin
kargayı dala gondurman
gülün gıymatını ne bilsin
arının gahrını çekmeyen
balın gıymatını ne bilsin
yüreende marhameti olmayan
insan gıymatını ne bissin


hastahana beyaz boya
üç bülbülün bir gülünü
sevemedim doya doya
sebebim... olursa akibet yolum olursa
gıyamet günü gelirse goymam ahım sende felek


dağın örebine yatırdım seni
antebe geldim aradım seni
eğer felek beni yere vurursa
gıyamet günü çabuk gelirse
sakın sende unutma beni


ben yanarım yavruma
yavrum yanar yavrusuna
goyun meler guzusuna
dağlar inlesin

çağırın anam gessin
yürek yanan babam gessin
sırat köprüsü gıldan ince gılıçtan keskin
elimden dutanım gessin

gül tikeni salha beni
gara toprak alsa beni
ayrılık ataştan zor
onu gel sen bana sor

arefe bayrama yakın
açın kefenimi yüzüme bakın
mezar daşıma destanlar yazın
ayaam ucunda kimler ağlasın


felek saa neetim
halımı veran ettin
aldın aklımı beni derbeder ettin

dünyaya cılbak geldim
bir kefinnen saa geldim gabir gardaş
benim ucun hayır dua edenlere selam olsun
allah a emanet galınız üstümü torpaanan örtünüz

dinlediğimi aktardım hatalarım olabilir