sen gediyken eyle baktıydım ardından;
öküzün trene baktığı kimi...
üzüldüydüm...
yüreem yanıyken sen gediydin...
ellerim acıydi baharken ardından...
lastik ayakkabılı uşak kimi
gısgançtım hem...
bütün tebrikler sanayken,
bütün hüzünler banaydı
en güzel entari de senindi üstelik...
en güzel beyazlar senin...
en nalet garalar yine bendeydi...
en tozlu köynekler...
ve acıydı ellerim gediyken sen...
bahıydım ardından eylecene...
altına sıçmış kimi oturduğum yerden...


seninle yürürken yasemin gohan yollar geliy şimdi aklıma...
yidiimiz çöp kahkeler...
içtiimiz çaylar plastik bardakta...
beş parasız terleyişlerim nalet sıcakta...
yorgun eve dönüşlerim...
ve kıskanışlarım seni...

sen çoksun şimdi gettiin yerde...
ben yine tek...
bıraktıın gapı önlerinde...
bes başıma yürüyüşlerimle...
ve terliym hala nalet sıcakta...

yasemin gohmuy artık yollar...
çiçekler...
gapı önleri...
mahallem...

fahat...

ellerim aciy baharken ardından yokluuna...
bir dilim paklava bile beraberken fıstıkla;
ben hala tekim...
bıraktıın gapı önlerinde...