mon*a roza

mona roza gara güller, ag güller;
gülce'ning gülleri ve beyaz yatag.
ganadı gırıg guş marhamet ister;
ah, sening yüzüngden gana batacag,
mona roza gara güller, ag güller!

ulur aya garşı kirli çahallar,
bahar ürkek ürkek davşanlar dağa,
mona roza, böön bende bir hal var,
yaamır iğri iğri düşer torpaa,
ulur aya garşı kirli çahallar.

açma pencerengi perdeleri çek:
mona roza seni görmemeliyim.
bir bahışın ölmem uçun yeteceg;
angla mona roza ben öteliyim.
açma pencerengi perdeleri çeg.

zaman çabık çabık geçiy mona;
saat onikidir söndü lombalar.
uyuda turnalar gelsing dişinge.
bagma taaf taaf göğe bu gader;
zaman çabık çabık geçiy mona.

zeyting ağacınıng garanlığıdır
elingdeki alma ile başlayan...
bir yakut yüssükte aydınglanan sır,
sıcag ve minnacıg yüzüngdeki gan,
zeyting ağacınıng garanlığıdır.

ellering, ellering ve barmaglarıng.
bir nar çiçeeni eziy kimi...
elleringden belli olur bir gadın.
dengizin dibinde geziy kimi.
ellering , ellering ve barmaklarıng.

zambaglar eng ıssız yerlerde açar.
ve vardır her vahşi çiçegde gurur.
bir mumung ardıngda begleyen üzgar,
ışıgsız ruhumu sallarda durur,
zambaglar eng ıssız yerlerde açar.

aaşamları gelir hayir guşları,
gonarlar bahçamıng hayirlerine;
kimining rengi ak, kimining sarı,
ah, beni vursalar bir guş yerine!
aaşamları gelir hayir guşları.

ki beng, mona roza, bulurum seni.
hayir guşlarınıng bahışlarıngda.
hayatnan doldurur bu boş yelkeni,
o masim bahışlar... su kenarıngda
ki beng, mona roza, bulurum seni.

gırgın gırgın bagma yüzüme mona;
hengüz diinemeding benden türküler.
benim aşgım uymaz eyle her saza,
eng güzel şarhıyı bir gurşun söyler...
gırgın gırgın bagma yüzüme roza.

artıg inan baa muhacir gızı,
dingle ve gabil et itirafımı.
bir soğuk, bir garip, mavı sızı.
alav alav sardı her tarafımı,
artık inang banga muhacir gızı.

yaamırlardan soona böyürmüş başag,
meyveler sabırla olgunlaşıymış.
bir gün gözlerimin taa içinge bag;
anglarsın ölüler ne uçun yaşarmış,
yaamırdan soona böyürmüş başag.

altıng bilenzikler, o gorhulu ten,
cüvap versing bu ganlı guş tüyüne;
bir tüy ki can verir bir gülümseseng,
bir tüy ki, kapalı geceye, güne;
altıng bilenzikler o gorhulu ten!

sezai karakoç- mona roza