mamet alberto,ipekten geceliğini üzerine geçirmiş,bağını gurdela düğümüyle bağlamış bir vaziyette pencereden dışarıyı süzüyordu.bir eli cebinde,bir elinde meyan kadehi olduğu halde ayakta diñeliyordu...meyan kadehinden bir yudum aldıktan sonra ağzını "cıp cıp cıp" yapıp kendince oyun oynuyordu.hatta bir ara çocukluğundaki gibi tükürüğünden balon yapmaya da kalkışmıştı; ancak beceremeyince bundan vazgeçmişti...evde kimsenin olmamasını fırsat bilerek pencerenin görünmeyen yerlerine sümük çalmıştı...tam o anda kapı açıldı ve yuhalinda içeri girdi...yuhalinda salona girer girmez mamet alberto'yu görünce duraksadı.mamet alberto heç görmezden gelerek:

-esas sen eyce şarmıta olduñ... dedi..
+ney? dedi yuhalinda bu beklemediği soru karşısında.
mamet alberto yine kendinden emin tavrıyla devam etti.
-gene ona gettiñ dee mi?
+yog yav.nerden çıhariyñ...
mamet alberto elindeki meyan kadehini masanın üzerine koydu ve yuhalinda'ya doğru geldi.
-baaa dorguyu söyleee...gene ona gettiñ dee mi?nælet ossuñ...neyin eeğsik?
+dur mamet alberto.dur dinle.
-diyneyecek heç bişey yog...
+oh mamet alberto...
-ben çalışim,gazanim; sen sabahlare gader kağıtçı,büyücü,falcı gez...
+fahat tek derdim ailemiziñ huzuru.rakipleriyiñ de belini bağlatmadık mı zemanında berabar?garşıyaha'deydım,bereket musgası yazdırdım.bak,işte burda...
-yalan söyleyñ...
+inan bana mamet alberto,yalan deel.bunu boynuñda daşıycın,hoca dedi,işleriñ açılırmış...
-yalaaaan söyleyyññ...
+100 kaat para verdim bu musgıya.nolursuñ dak...
-şarmıtaa...(sille efekti)...100 kaat bi fuhareye vermezsiñ...
+fahat,mamet alberto...tek derdim sensiñ...
-dæa fazla bu evde duramam...taksi çæar,gediym...
+dur mamet alberto,gedemezsiñ...
-gedeceem ve bir dæha yüzümü göremeyeceksin...nælet ossun saa da,seniñ bu mistik hæyatına da...