küçüksündür, etrafındakiler seni sever, "aman ne çirkin kızsın sen öyle" çirkiin çirkiin der dururlar..bir gün halan seni bir gezmeye götürür. çirkin olduğun orda da tekrar edilince dayanamayıp berkide berkide "ben çirkin deeeeliiimm" diye isyan edersin. herkes gülmeye başlar, sen utanırsın..kesin kötü bir şey yapmışsındır bu kadar güldüklerine göre.. sonrasında haber annene kadar gider "ayy yakışıyo mu sana böyle konuşmak" derler üstüne..o günden sonra sana yakışmadığı söylenen şeyi hayatına almamaya karar verirsin. bunun kabalık değil şive olduğunu bilmiyorsundur o zaman..öylece büyürsün..