bir çocuk tepsisine uzanır ve bişirim parasını verir,ardından:
iç ses 1:acaba tavadan et çalıklarmıdır?
iç ses 2:tepsi bizim mi?
iç ses 3:birez gararmış kimin duruyler amma inşallah yakmayıklardır.
iç ses 4:anam aaazıma sıcıcı

arızalı laamacınnarı yeen tamir ediyler.

(bkz: lahmacunu tamir etmek)

şo çıhan lahmacunlarda benim mi ola.
pak maya bu ekmee nasıl beyle gabartır.
dırnakcının dırnaa neden beyle pis.
galleci bukader bozuk parayı nasıl sayıy ola.
fırıncı bukadar güzel lahmacun pişirmeyi nerden örenik.
acı şu lahmacunun ucundan koparsam ayıp olur mu ola.
getirdiim içten 50 tene çıkardı acaba çalıklarmı.

fırıncılar billiiiğinin yayınlamış olduğu bi duruş şekli olabilir şüphesi güdüym ben usta. yaslanır tezgaha, bi ayaaandaki terliği çıkarır, o ayaaanı da öteeekini yastar şeyle oooh. terlik de turanj olucu haa yoğsa olmaz. bide ekmaan arhasını sildikleri süpürgenin rengi gararmış olucu yarısı erimiş olucu verev stayla...
bunlar alınmış karar gibi demirliganeden irbaemliya gadar her fırında kuraldır

eski bir daraba şeerdi olarak zerre kadar aklıma gelmemiş olan şüphelerdir.