layoorum bu sene ocak ayıydı.istanbulda öğrenciyim æğam ben, finallerin başladığı zaman.ha beyle finallerde üst üste denk gelik, 2 gündür sıçtın mavisini*** görüym.*neyse æğam ben bu 2 sınavı da atlattım, okuldan çıktım amma uyku yağiy gözlerime.hava da yeen soğuk, uyuz it kimi buyuym.metrobosa binicim, acı navar oturarak gediym deey 2 durak geriye, ilk galkış yerlerine gettim.****gözel de bi yere oturdum æğam.la metrobos cevizlibağa gelince herifdi, arvatdı, uşak devşek doluşdular.ben gözlerimi gapatmışım, 40 dækgalık yolum var, acı uyukluycum.bi deeze seertti yanıma, garşımda oturan arvada söylenmeye başladı:
- kele bacım zamane uşægları beyle aha işte deezelerine yer vermiyler.o deel, bide uyuymuş gibi numara yapiyler.yog anam yog, bugün arbaa sabah hamis, ne ar var ne namıs.bægsana, heç oralı bile olmiy..*
tam da o sırada duyarlılıg damarı gabaran bir iki kişi seslendi:
- hişşt genç galksana yoorum.bayana yer ayıp taman..!
gözümü açtım, deezeye bi bægtım, beyle 60 yaşlarında, golunda bilenzikler, boynunda altın golye, dakmış dakıştırmış.aynı beyle süslü kokona* tipi var.
- iki dægga uyuklamışım, görmedim deeze acı navar gusura bægma.gel otur æğam. deey yer verdim.
amma bu deeze hala söylenerek geçti oturdu.baa yer ver deyen aşırı duyarlı insanlar da söylenmeey mahana ariyler ya, deezeden guvvet alıp devam ettiler:
- layoorum bide ohuyn sen neen yer vermiyn?
- genç adamsın acı navar ayægta get.
- senin anana bacına yer vermeseler sen övkelenmen mi?
vs.vs. söyleniyler amma sonunda benim asfalyalar attı æğam:
- layoorum nediyniz siz?bu deeze dagmış dahıştırmış gezmeye gediy.ben 2 gündür uyumamışım sınava çalışmışım.bu ærvat geyfi için burda. acı navar 2 dægga içim geçmiş şoorda.deezeyi görünce galkdım aha.esas onun baa yer vermesi lazımken daa utanmadan gelmiş baa sokraniy.sizde ordan baa yog galkmıy, yog yaşlıya yer vermiy deey beni suçlu çıhartmaya galkıysaaz. haneen uluunu etmeli deelsiniz.
daa da sayıcıydım, arkamda oturan yaşlı amca elini omzuma goydu,
- sakin ol oğlum, gel otur aha. dedi.
tabi galdırmadım yaşlı amcayı, yok sen otur æğam dedim.bu sefer yaşlı amca da bunlara söylenmeye başladı, la bi bægtım, metrobosun yarısı bunlara sokranıy, herkes benden yana çıktı.zaten o deezeyle iki heerif ilk durægda indiler.
şimdi æğam ben her halde yer veriym yaşlılara, ammilere, deezelere.amma varın, siz söyleyin.böyle bir durumda kim kime yer vermeli??