ınsan yedisinde ne ise yetmişinde de odur...alışkanlıklarından vazgeçemez değişemez anlamında bir söz..

bir gün çok zengin bir evin oğlu sokakta dilencilik yapan bi abdal kızına aşık olmuş...bütün ailesinin karşı çıkmasına rağmen bu kızla evlenmiş evlenmesine ama kız bir türlü yeni sahip olduğu zengin hayata alışamamış...ne kadar uyum sağlamaya çalışsada olmuyormuş...bir gün kocasını işe gönderdikten sonra gitmiş eski yırtık kirli elbislerini giymiş..evin her tarafına da yiycekleri koymuş başlamış evin içinde dilenmeye...yiyceği koyduğu yerin önüne gidip ''acı allah rızası için bi ekmek parası'' diyerek yiycekleri alıp alıp yemiş...bunu da evdeki yaşayan diğer insanlar görmüş o günden sonrada böyle bir söz çıkmış ortaya**