beylerbeyi köyünde sulak bir alan.küçük bir derecik kenarında eğimin az olması nedeniyle drenajın zayıf olduğu dere kenarında meydana gelmiş yemyeşil çimle kaplı olurdu.kurbağa sesleri ,kavak ağaçlarının rüzgarda salınması ne hoştu.çocuklar gendi aralarında anlaşıp 'evden hebersiz' sehre yapmiya gederdik.

a:haftiya çayırğana gidicik ,sen de gelicinmi?
b:yog ağm , anamgül bırakmazlar..
a:olum kimseye söölemeden, evden hebersiz gidicik biz de!
b:ey tamam .ben de gelirim.

dün efgar için beylerbeyine geddim. boş yere saatlerce aradım.
yok.
pınar gurumuş.
üsdünden havai alatirik hattı geçiyor.
yahınında ise oya bahadır yüksel bagımlıları tedavi merkezi.
çayırgan getmiş, yoholmuş ama tesellimiz bu sokak çocuklarının barındığı mekan...
ah çayırgan ah...
ne anılarım galdı senden bi bilsen...