oysa ki..
bırak baklavasını yuvalamasını dolmasını,
balcan kimi basit * bir sebzeden, piybazın üstündee bahdenizden, bi sıhım / sohum küfdeden deel mutlu olmak, bohunda cıncık bulmuş kimi sevinmek, yah çekerken nirvanaya ulaşan antepli kimi heyhava gezmektir antepli olmak

(bkz: antepliyi mutlu eden şeyler)

plansız kentleşme, ucu alınamayan göç, zengin-fakir arasında gittikçe büyüyen uçurum, günden güne artan cehalet oldukça elbette ki kaçınılmaz olan sonuçtur...

kime göre?, neye göre?, hangi zamanda?, hangi yaş grubuna?, toplumda hangi meslek grubuna?, hangi mahallelerine?, hangi ilçeye?, hangi mevsime göre... kişideki mutluluk kavramı görecelidir. bir anı bir anını tutmaz. tabi bu anteplinin mutlu olduğu anlamına da gelmez.

yaşanabilme açısından bir şehir değerlendirilebilir ama: güvenlik, altyapı, işsizlik, iç göç, toplumun isteklerine göre belediye icraatı, trafik, ulaşım, pahalılık, eğitim gibi kriterlerlerin standartların altına düşmesi insanları mutsuz etmeye yeter. eğer bu kriterler baz alınıp ahali kendini mutsuz hissediyorsa sonuna kadar haklıdırlar.