küçükken anamla çok arvat hamamına gettim. eskiden antep arvatları hamama sabah girer akşam çıkardı. maltıhalı köfteden dolmaya kadar herşey yapılır, sanki sahreye gedilirdi. her tarafımız kese yanığı olurdu. tas savaşları, habbab sesleri her yanda çınlardı. hele hamama girişteki o muhabbet;
-kele anam bu ney(gayme beni kasdediyor)
-uşak anam bu daha güççük
-yeri anam babasını da getirseydin
-yok kele sabi da bu
-ahıl baliğ oldun mu layn(bana soruyor)
-ne balığı dezeee
-yeri geç bahıym bi da getirme anam

başlıktaki tüm yazıların erkekler tarafından yazıldığını fark edince antepte kadınlar hamamına sadece erkeklerin gittiğini düşündüren hanekler*

ufakkene anamgil hamama götürdüydü beni. baa kese atan gaymeyi hayatım boyunca unutamam. kaç gece rüyama kabuslarıma girdi. rüyamda bana memeleriyle sarılıyordu ve kollarından uzundu neredeyse..

- gözelin uyhudan kahışı yavanın hamamdan gelişi gözel hanagide hamam soonası için gözel bi lafdır.