özellikle ramazan bayramı yaklaşırken dönen muhabbetlerdir. kalabalık evler için yapıldığında imece usulü tercih edilir..gençler ya da yeni evlenenler yuvarlamayı bayram sabahı ana baba evinde yiyeceği için büyüklerin yuvarlama miktarı da haliyle çok olur. miktarda genellikle pirinç ölçülen bardak hesabı esas alınır.

- ben geden sene beş bardag eddimdi eyi oldu.
- yok baa 3 bardak yeter. hanı kim yiy ki?

gibi..

el batırmak için zeytinyağı, sade yağ, su ortaya konur. herkes yuvarlayabilir ama herkes dökemez. çünkü döken bi gıyas dökmelidir. en iyi yuvarlayan da eline en çok taneyi alıp en düzgün toplar üretendir.
konuyla ilgili olarak (bkz: dökmek) (bkz: şarelemek)

- bee eyle tek tek ağşamaça bitmez bu.
- ey ben nerde buluym saa serpil deeze kimi beş beş yuvaleyanı?

yuvarlama yapılırken askerlik anısı gibi herkes kendi yuvarlamasının başına gelen en kötü olayı anlatır.

- esas pirici evelden ıslamalı, geden sefer beniining piriçleri dışarı çıktı şeyle bi taaf oldu.
- gız ooo piriçden oldu esas, sarı çeltik deeldi ya.
+ hele bi sever benim başıma ne geldi? söyleym de acı gülüng. arife günü ne halda yuvalamey yuvaleymık, seldağ gelip üsdüne basmasıng mı uşak?

gibi..

kaynadıktan sonra test edilir.iyisi için "daş kimi vallah pehh" "buna iki gün heç bişey olmaz" gibi övgüler yağdırılır.
en güzeli herşey bittikten sonra yapanların eline sağlık dilemek ve her sene bugünlere çıkmayı istemek, teşekkür etmektir..