antebin her mahallesinde, her caddesinde, 365 gün bulunabilen, cigerin kiyma haline getirilerek, soganla kavrulmus hali. oldukca doyurucu olup, eski antep günlerinde degismez öglen yemegimizdi. hala her antebe gidisimde o mahalle aralarindaki cigerciler ugrak yerim olur.
uşakkene dedem hep baa, saa süyükde gezeni alıcım diydi, bunun üstüye bi de dedemin gahve arhadaşı cövdet ammi: boban çullu mu semerli mi la demesing mi, ne deym de bobamı övüym deyin düşünürdüm, amma ne çara ne desem gülüyler, la esas da bunlar beni maharaya alıy dedeem anda cövdet ammiden ani bir el hareketi ve, abbooo la erzi gırık aha gene elimi ısırdı demesing mi nasıl da övünürdüm : ))
cartlaak kebabı bahalı diye cocukken doğru dürüst yiyemezdik. hele bi böyümde bol bol yerim derdim, imdadımıza gavurma yetişirdi. a şimdi böyüdük yoorum, aha şimdi paramız'da var gene gavurma yiyik aam.
70 li yıllarda garayılan dolmuşlarının son duraanın orda bi kebapcı haci vardı. her gün ikindileyn teze gavırma yapardı. abaaaov ne nezzeddi o eyle yav. aman allah töbee. köşkde, ciyerci mısdavada o nezzeti bulamıym yoorum.
senyurtlu