aslında bu kelime bardak veya benzeri bir eşyayı kıran kimsenin suçluluk duygusuna kapılmaması amacıyla söylenir.eşyayı kıran kimse zaten mahçup olmuştur.bu mahçubiyetini unutturmak ve teselli etmek için canım antep insanının insanlık dersi verecek kelimesi.

anteplinin musibetten bile hayır çıkarma ve şükretme eylemi...