böök iştahla gidilen bir mekanda** "ne alırsınız?" sorusuna "menengiç kahvesi isteym" demem üzerine, "efendim burada menengiç bulunmaz" demesi ve üzerine "o nası hanek yav?" diye tepki vermemle "ama burası ibrahimli, pek tercih edilen bir içecek değil" diye cevap almam ve "ibrahimli ne zaman paris oldu da menengiç içilmez olug?" diye bulanımdan bulanımlara düştüğüm, intiharı düşündüğüm andır...