bir gün oğuzelindeyim, ordan bi emmiyle muhabbete başladık. muhabbet uzadı emmi eskiden yaşadığı alkol problemlerinden falan bahsetmeye başladı, sonra o dönem yaşadığı gabızlık problemlerine falan girdi. afedersiniz çok detaya indi, pohun şeklinden, hacminden, uzunluğundan ve yaşadığı sıkıntılardan bahsetti. işte bu olayı anlatırken en az 10-15 kere cümleye yüzüüüee gül suyu, yüzüeee gül suyu diye başladı. bünyemde serinletici bir etkisi oldu mu derseniz pek sayılmaz. zaten çabuk tiksinmem dayı bu tarz muhabbetlerden rellahhss dedim ya. bırakalım gülü mülü de birer porsiyon kebap eşliğinde sürdürelim sohbetimizi, beni bozmaz dedim. (bkz: bu da beyle bir anım)