çocukken,malum dişlerimiz dikkatsizlikten dolayı sık sık kırılır,yerinden oynar,ağrırdı...evde dişlerimizi çeken büyükler,çektikleri dişi elimize verip "al saa it dişi,ver baa guzu dişi" diyerek çöpe atmamızı söylerlerdi...bu sayede çekilen dişin yerine inci gibi diş çıkacağına inanılırdı...bu ritüel hala revaçta mı,gerçeklik payı var mı bilemiyorum...*

biz de aynı tekerlemeyle ve aynı inci dişler ümidiyle çatıya atardık, niye çatı anneme sormam lazım...

bu dişleri bir de toprağa gömme muhabbeti vardı. bir arkadaşım bana ben gömdüm yerine fil dişi çıktı diye bir şey uydurduğunu hatırlıyorum ama acaba sadece benim arkadaşım mı yapmıştı, başka bunu yapan var mı bilmiyorum *

ben de repliği ezberleym bi yandan :

al saa it disi ver baa guzu disi
al saa it disi ver baa guzu disi
al saa it disi ver baa guzu disi

...

dediim yerde tenha bi ağaç altı bulug hanı sona merah eder de beki gelir baharım yerinde mi
ola,bi de " neydiy la bu oolan " bahışlarına maruz galmeym diye torpaa gömerdim gennini.
ne biliym aaam hep eyi çıhtı o zamandan beri dişlerim.*

alahaaa *

annemin örgettii daa gözel yoorum

ipin bi ucunu gapının goluna, bi ucunu dişie bağleycın, sonra tarpadanak gapıyı gapatıcın, diş gapının golunda sallanıcı, sona onu alıcın, bi çatıya fılladıcın, sona da

ergi get de dorgu bit
köpek dişi kimi berg bit
tazı dişi kimi sık bit
ergi get de dorgu biiiit

deycin gelicin gızım, de yerii, aferiiin gızıma *

gün boyu sallanan dişe ip takılıp bi türlü cesaret edilemeyen ama sonunda gerçekleştirilen eylemin sonunda yine anteplilere özgü sloganvari dilek. hala da insanın yüzünde tebessüm oluşması ayrı bi güzel

ortodonti biliminin ilk cikis noktasi.

cocukların 7 yaşlarında dökülen dişleri icin bi temennidir.

dişi dökülen cocuk,dişini ya gonşunun damına atar yada bi duvar deliine sohar soharkende,

-al saa id dişi ver baa guzu dişi der.

-argiyyyy deymmm argiiyyyyy, hühğhühğhüğğüğğüüğ
-yog, heç æargımaz. erkeg adam deemising sen, sovan erkeee
-yav ængnameymiseeez, argiiyy deym argiyy :(
-geeh hele bi bahiym, şu dişee
-yooog çekicing deemi hühühühğhühğhühğh (hıçkırık)
-yog anam yog, ne çegmesi sening dişinge mi elleşilir.
-bag amma çegme, dursun hele acııg daa :(
-haaası bu mu?
-(hırlayıp gürleyerek) yoogg o saælam, yanındahı
-bu mu
-yog ötüyzündeki
-hah bu
-hanıı çekmeyyyciding hanııı hanıııı hııı!!
-elime gelmeyy anam, nasıl oyneymiş bu daş kimi diş.
-sææælam dişim saæælam!

æğm benim gözüm gorgmasında kimin gözü gorgsun? rahmatlı dedem torunlarının dişini fısdık gıracæændan çekermiş. velhasıl bu hakiyenin sonunda zatıı elinde galmışdı fıhæremin. aldım bardag altına goydum bende, "al saa bi azı dişi ver baa bi guzu dişi" dedim. irehat bi iki üç sene gelip gidiyken gördüm o dişi. hey gidi uşæaglıg.

çocuklar için korku unsuru olan dişini kaybetme, diş çekme olgusunu bu sözlerle, bu ritüelle unutturma(ma, *)) ya çalışmıştır antepli büyükler. *

göççükken diş perisi gelicing diye gandırıylardı

dişi çıhan uşakların çürük dişlerini atma seromonisinde gullandıkları hanek.

ben dişim düştüğünde güccük masim bir kız iken bu sözü söyler dişimi bahçaya atardım:)

gendi gendine düşen dişi, duvarın bi deliiğine goyarken söylediimiz söz dizisi.